Στοχοποιείται ως μη ελέγξιμος και υποστηρικτής της δραχμής ο Γιώργος Κουρής ;

 Του Θεόδωρου Κατσανέβα

   

Διάχυτη  είναι η εντύπωση ότι ο κ. Γιώργος Κουρής έχει στοχοποιηθεί, επειδή είναι μη ελέγξιμος  και συχνά εκφράζει  διαφορετικές απόψεις απ’ αυτές που πρυτανεύουν  στην καθεστηκυία τάξη. Τελευταία, είναι αντίθετος με το «άγιο δισκοπότηρο» της Τροϊκανής μας χώρας, το ταμπού του ευρώ, και επιμένει στην επιστροφή στη δραχμή, κάτι που και ο υπογράφων υποστηρίζω ανεπιφύλακτα. Αναρωτιέται κανείς αν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, μόνο ο τηλεοπτικός σταθμός ALTER, σε αντίθεση με άλλα μεγάλα κανάλια με πολύ σοβαρά  οικονομικά ανοίγματα, οδηγήθηκε σε οικονομική ασφυξία και τελικά έκλεισε. Η αναπάντεχη προφυλάκιση του Γεώργιου Κουρή και του γιου του Ανδρέα,  μετόχων και μη εκτελεστικών μελών του ΔΣ του τηλεοπτικού σταθμού ALTER, εξέπληξε και προξένησε πολλά ερωτηματικά. Στην απόφαση προφυλάκισης της ανακρίτριας κας Μοτσοβολέα με τη σύμφωνη γνώμη του Εισαγγελέα κ, Ζημιανίτη, αναφέρεται  ότι : «ενεργώντας ( Ο Γιώργος Κουρής) από κοινού με τους συγκατηγορουμένους σου Ανδρέα Κουρή και( αναφέρονται τα άλλα μη εκτελεστικά μέλη του ΔΣ), κατόπιν συναπόφασής σας και με παράλληλη κατανομή των ρόλων σας, με πρόθεση προκαλέσατε στους α) Κωνσταντίνο Γιαννίκο, και β) Βασίλειο Κοσμόπουλον την απόφαση να εκτελέσουν την παρακάτω άδικη πράξη και δη το αδίκημα του άρθρου 18 παρ. Ιγ τοθ ν. 2523/1997.

Και ότι « …με πειθώ και φορτικότητα και συνεχείς προτροπές και παραινέσεις προκάλεσες στον Κωνσταντίνο Γιαννίκο, ο οποίος είχε την ιδιότητα του προέδρου του ΔΣ, του νόμιμου εκπροσώπου και του πράγματι ασκούντος τη διοίκηση της εταιρείας και στον Βασίλειο Κοσμόπουλο, ο οποίος είχε την ιδιότητα του Εκτελεστικού Μέλους του ΔΣ και του νόμιμου εκπροσώπου της ως άνω εταιρείας την απόφαση να μη αποδώσουν Δημόσιο Φόρο Μισθωτών Υπηρεσιών( ΦΜΥ), προκειμένου η ως άνω εταιρεία να αποφύγει την πληρωμή». Και η απόφαση σημειώνει πιο κάτω ότι «οι Γιαννίκος-Κοσμόπουλος, δεν απέδωσαν κατόπιν δικών σας συνεχών προτροπών και παραινέσεων τον ΦΜΥ». Και για τους λόγους αυτούς κρίνεται ότι «αν ο αφεθεί ελεύθερος είναι πολύ πιθανό να διαπράξει στο μέλλον και άλλα εγκλήματα».

Η απόφαση προφυλάκισης, δέχεται δηλ. ότι, οι Γιώργος και Ανδρέας Κουρής δεν είχαν την  ευθύνη διαχείρισης ως μη  εκτελεστικά μέλη του ALTER, όπως άλλωστε ορίζει και ο Ν2523/97, αλλά είναι υπόλογοι ως ηθικοί αυτουργοί για τη μη καταβολή των φόρων, αφού… «πίεζαν φορτικά τους υπεύθυνους διαχειριστές της εταιρείας για να μην πληρώσουν». Όμως, τίποτα τέτοιο δεν προκύπτει από έγγραφες ή προφορικές μαρτυρίες, εκτός απ’ αυτήν του ίδιου του κ. Γιαννίκου, διευθύνοντος συμβούλου και μεγαλομετόχου του τηλεοπτικού σταθμού ALTER, ο οποίος αναίρεσε  παλαιότερη κατάθεσή του όπου αποδεχόταν εξ’ όλοκλήρου την αποκλειστική προσωπική του ευθύνη. Τι συνέβη αλήθεια και ο κ. Γιαννίκος άλλαξε την αρχική του κατάθεση ;

Ο κ. Γ. Κουρής, όχι μόνο προέτρεπε τον κ. Γιαννίκο για τη μη καταβολή χρεών, αλλά εκποίησε  μεγάλη κτηματική του περιουσία στην Κεφαλλονιά ύψους 6 εκ. ευρώ, την οποία κατέθεσε στο ταμείο του ALTER  για να εκπληρωθούν σχετικές υποχρεώσεις του σταθμού.

Ο κ. Γιαννίκος, δεν ήταν απλός «αχυράνθρωπος», ή «αυτοφοράκιας», όπως συμβαίνει ενίοτε. Σημαντικός επιχειρηματίας ο ίδιος, βαρύνουσα και έντονη προσωπικότητα, έχει διατελέσει επικεφαλής πολλών μέσων μαζικής ενημέρωσης και εταιριών, με μεγάλη δράση, επιρροή και προσωπική περιουσία. Ανέλαβε τον τηλεοπτικό σταθμό ALTER ως μεγαλομέτοχος με τη δεσμευτική συμφωνία ότι θα έχει ο ίδιος την αποκλειστική ευθύνη διαχείρισης και λειτουργίας του. Αυτό  έχει καταγραφεί στο καταστατικό της εταιρείας και έχει συμφωνηθεί εγγράφως και προφορικώς, ενώ καμιά απολύτως διαχειριστική ή διοικητικού χαρακτήρα απόφαση δε φέρει την υπογραφή των κκ.Γεωργίου και Ανδρέα Κουρή. Προφανώς αποτελεί ακραίο εφεύρημα η μετάθεση της ευθύνης σε «ηθικούς αυτουργούς» στη συγκεκριμένη περίπτωση. Κατ’ επέκταση, τότε τα μέλη του ΔΣ εταιριών,  Δήμων, συλλογικών φορέων, θα ήταν συνυπεύθυνοι και θα συνωστίζονταν στις φυλακές, στην περίπτωση ως ηθικοί αυτουργοί.

Η πρακτική της προσωποποίησης και της μη διάχυσης της ευθύνης, ακολουθείται διεθνώς, αλλά και κατά παράδοση στη χώρα μας, όπως είμαι σε θέση να γνωρίζω ως Πανεπιστημιακός δάσκαλος και πρώην Διοικητής του ΙΚΑ, ο οποίος κατά τη διάρκεια της θητείας μου προώθησα την ισχυρή αυστηροποίηση της νομοθεσίας και πρακτικής για τη σύλληψη της εισφοροδιαφυγής, γεγονός που αποδεικνύεται από σχετικά στοιχεία. Η αναγκαία αυστηροποίηση για το ίδιο θέμα, δε σημαίνει ότι πρέπει να οδηγούμαστε σε ακραίες ενέργειες, οι οποίες δημιουργούν την αίσθηση της υπερβολής και της αδικίας.

Η μη συμμετοχή των κκ. Ανδρέα και  Γεώργιου Κουρή, μετόχων του ALTER στη διοίκηση του σταθμού, είναι πασίγνωστη στη δημοσιογραφική «πιάτσα» και υπάρχουν άπειρα περιστατικά που την επιβεβαιώνουν. Ως μη εκτελεστικά μέλη του ΔΣ, δεν είχαν το δικαίωμα να ενεργήσουν μονομερώς και να καταβάλλουν αυτοτελώς τις ασφαλιστικές εισφορές χωρίς τη μεσολάβηση του διευθύνοντος κ. Γιαννίκου. Επισημαίνεται εδώ ότι, άλλες επιχειρήσεις του τελευταίου όπως η εβδομαδιαία εφημερίδα Επενδυτής, ραδιοφωνικοί σταθμοί,εκδοτικοί οίκοι, όπου ο πατέρας και γιος Κουρής δεν έχουν καμιά συμμετοχή, φέρεται να έχουν παρόμοια προβλήματα ανεκπλήρωτων υποχρεώσεων προς το δημόσιο και το ΙΚΑ. Ενώ το αντίθετο συμβαίνει με επιχειρήσεις όπου την εκτελεστική ευθύνη φέρουν ο πατέρας και γιος Κουρής.

Με τον κ. Γεώργιο Κουρή διατηρώ επί σειρά ετών μακραίωνη στενή προσωπική φιλία, αν  και με συγκρούσεις κατά διαστήματα, η οποία μου επιτρέπει να γνωρίζω πολλές πλευρές των δραστηριοτήτων και του χαρακτήρα του. Γνωρίζω ότι από πεποίθηση, σε επιλεγμένες αλλά  όχι  σε όλες  τις  δημοσιογραφικές του δραστηριότητες, δεν είχε και δεν έχει  καμία απολύτως συμμετοχή ή παρέμβαση στις οικονομικές και διοικητικές πράξεις, αλλά ούτε και σε ζητήματα πολιτικών κατευθύνσεων. Αυτό ισχύει κατ΄ εξοχήν για το τηλεοπτικό κανάλι ALTER όπως και για το συγκρότημα του Real News σήμερα, σε αντίθεση με την εφημερίδα Αυριανή και το Κανάλι 29 παλαιότερα.

Στο παρελθόν, του ζήτησα να παρέμβει ώστε να μου δοθεί η  ευκαιρία για υποστηρίξω τον εαυτό μου σε εκπομπή του ALTER που καταφερόταν εναντίον μου, αλλά  εκείνος αρνήθηκε κατηγορηματικά, λέγοντας ότι έχει συμφωνήσει με τον κ.  Γιαννίκο, πως  σε καμία  περίπτωση και σε κανένα απολύτως θέμα για οικονομικά, διοικητικά και πολιτικά ζητήματα, δε θα παρεμβαίνει ή θα συμμετέχει με οποιονδήποτε τρόπο. Μάλιστα, στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτή η συζήτηση μας οδήγησε σε μεταξύ μας διαξιφισμό, αφού επέμενε ότι η συμφωνία της μη παρέμβασής του στο κανάλι, φτάνει και μέχρι του σημείου να μην του επιτρέπει να συνηγορήσει για την  τηλεοπτική εμφάνιση ενός  προσωπικού του φίλου, ακόμα και σε θέμα που τον αφορά προσωπικά.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της αήθους επίθεσης εναντίον μου που είχε εξαπολύσει παλαιότερα από τον ALTER, ο δημοσιογράφος Μάκης Τριανταφυλλόπουλος, ο οποίος τελικά καταδικάστηκε για  το λόγο αυτό, σε βαρύτατες ποινές και αποζημίωσή μου με 50.000 ευρώ για συκοφαντική δυσφήμηση, την οποία και τελικά κατέβαλλε. Την ίδια εποχή, ο κ. Κουρής για το ίδιο θέμα με υποστήριξε από την εφημερίδα Αυριανή, την οποία ήλεγχε και κατηύθυνε ο ίδιος, σε αντίθεση με το τηλεοπτικό κανάλι ALTER, που ήταν και το μόνο που με μεταχειρίστηκε με αυτόν τον αήθη τρόπο για το οποίο, όπως ανέφερα,  καταδικάστηκε ο υπό τον κ. Γιαννίκο γνωστός δημοσιογράφος του «κίτρινου τύπου».

Γνωρίζω περίπτωση ενός  άλλου κοινού γνωστού στον οποίο ο κ. Κουρής αρνήθηκε παρόμοιο αίτημα και ο οποίος από τότε απομακρύνθηκε και δεν επιθυμεί όποια επαφή μαζί του. Όπως και στην περίπτωση με τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, έτσι και σ’ αυτήν του κοινού γνωστού, επανειλημμένα τηλεφώνησα στο διευθυντή του ALTER κ. Κοσμά Σφαέλο για  θέμα του κοινού γνωστού, ο οποίος θεώρησα ότι αδικείται από τον τρόπο που παρουσίαζε το κανάλι υπόθεση που τον αφορούσε. Αλλά ο κ. Σφαέλος, αμειβόμενος με τεράστια ποσά από τον κ. Γιαννίκο και υπηρετώντας απόλυτα τις βουλές και εντολές του τελευταίου, απαξίωσε να μου απαντήσει, αν και γνώριζε πολύ καλά την προσωπική μου σχέση με τον κ. Κουρή.

Η προφυλάκιση των κκ. Ανδρέα και Γεωργίου Κουρή με το παράδοξο και πρωτοφανές αιτιολογικό ότι «είναι ύποπτοι διάπραξης νεων  εγκλημάτων», είναι ακατανόητη.  Δηλ. τι είδους νέα εγκλήματα μπορεί να διαπράξουν στην περίπτωση ενός τηλεοπτικού σταθμού που είναι κλειστός ! Και πόσο ανταποκρίνεται στην αίσθηση του δικαίου η προφυλάκιση ατόμων και μόνο για υποτιθέμενη ηθική αυτουργία, η οποία αν μη τι άλλο μένει να αποδειχτεί σε τακτική δικάσιμο. Αμφιβάλω αν υπάρχουν παρόμοια σχετικά προηγούμενα.

Γεγονός είναι ότι η κοινή γνώμη σήμερα απαιτεί να «πέσει ράβδος» επί δικαίων και αδίκων, έτσι ώστε να ικανοποιηθεί το γενικότερο αίσθημα που διαπίστωσε την απόλυτη ατιμωρησία υπόπτων διασπάθισης του δημόσιου χρήματος. Όμως, η ισοπεδωτική  αντίληψη ότι, όλοι οι πολιτικοί, οι εκδότες, οι δημοσιογράφοι είναι ίδιοι, οδηγεί στον εκφασισμό της πολιτικής ζωής και τελικά ευνοεί τους πραγματικά ένοχους. Και μπορεί να οδηγεί σε αρνητική διακριτική μεταχείριση  αντισυστημικών προσώπων, την ίδια ώρα που διαφεύγουν κορυφαίοι παράγοντες που « μαζί τα φάγανε».

Ανεξάρτητα από τις όποιες εκτιμήσεις, ενστάσεις, διαφορετικές απόψεις, δύσκολα μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι η ισοπεδωτική αντίληψη στην απόδοση της δικαιοσύνης, τελικά δε λειτουργεί σε βάρος της. Και ότι σε χαλεπούς καιρούς όπως οι σημερινοί, η προσφυγή στο « μέτρον άριστον», αποτελεί τον πλέον σώφρονα δρόμο. Η δικαιοσύνη σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, ναι, πρέπει να είναι αυστηρή, αλλά και δίκαιη.